Peki bu, gözlerimizin bozukluğuyla alakalı bir durum olabilir mi?
Eğer öyleyse, gözleri bozuk olmayan insanlarda bile neden bu durum yaşanıyor?
Gözlerimiz uzun süre bir şeye odakladıktan sonra gözümüzün önünde gördüğümüz şeylerin ilk sebebi Troxler Etkisi.
Görsel solma olarak da bilinen bu etki, sabit bir noktaya odaklandığımızda, çevredeki hareketsiz nesneler soluk bir hâl alıyor ya da kaybolabiliyor. Bunun sebebi, beynin değişmeyen uyaranları filtrelemesidir.
Nöronlar, sürekli aynı sinyali alınca aktivitelerini azaltıp enerji tasarrufu yapıyor. Böyle bir hâlde de görsel sistem, önemsiz gördüğü şeyleri görmezden gelerek boşlukları doldurmaya çalışıyor.
Bir başka sebep ise fotoreseptör yorgunluğudur.
Retinaldeki ışığa duyarlı hücreler, uzun bir süre aynı uyarana maruz kaldığı zaman geçici olarak yorulmaya geçiyor. Mesela Güneş’e baktıktan sonra gözlerimizi kapatınca kırmızımsı bir renk görürüz. Bu, tam da fotoreseptörlerin dinlenme süreciyle alakalıdır.
Gözlerimiz, normalde küçük ve istemsiz hareketler yaparak retinaldeki görüntünün tazelenmesini sağlıyor. Bir noktaya çok uzun bir süre sabit şekilde bakarsak, bu hareketler azalmış oluyor. Sonucunda ise retinadaki aynı hücreler sürekli uyarılıyor ve görsel bozulmalar bizi karşılıyor.
Uzun süre bir noktaya odaklanmak, zihinsel yorgunluk yaratabiliyor.
Beynimiz, tam da bu yorgunluk esnasında monoton uyaranlardan sıkılarak yaratıcı algılar üretmeye başlıyor. Özellikle loş ışıkta ya da ışığın az olduğu bir ortamda, varsayımlara dayalı işlem yapan beyin, halüsinasyon benzeri deneyimler de yaşayabiliyor.
Gözlerinizi bir noktaya odakladıktan sonra etrafınızda gördüğünüz cisimler, sizi korkutmasın. Gözlerin bozuk olmasıyla herhangi bir ilgisi olmayan bu durum, her insanda görülen gayet doğal bir olay.
