Oxford Üniversitesi’nde yürütülen bir çalışma, kuantum bilgisayarların ölçeklenebilirliği konusunda önemli bir adım attı. Araştırmacılar, iki ayrı modül arasında kuantum kapısını başarılı bir şekilde teleport etmeyi başardı.
Araştırmacılar, kuantum bilgisayarların temel bileşenlerinden biri olan kontrollü-Z (CZ) kapısını, iki metre uzunluğundaki fiber optik bağlantı üzerinden iki ayrı modül arasında taşıdı.
Deterministik bir şekilde gerçekleştirildi
Oxford Üniversitesi’ndeki bilim insanları, kuantum bilgisayar kullanarak bir kuantum işlem kapısını başarıyla ışınladı. Yapılan bu deney, bilim kurgu filmlerini andıran bir sahne gibi görünse de, aslında kuantum internetin ve ultra güçlü bilgisayar ağlarının temellerini atabilecek önemli bir gelişme olarak değerlendiriliyor. Daha önceki çalışmalardan farklı olarak deterministik bir şekilde (rastlantıya bağlı olmadan, her seferinde başarılı olacak şekilde) gerçekleştirildi. Araştırmacılar, bu yöntemin kuantum işlemciler arasındaki veri aktarımını güvenilir hale getirebileceğini belirtiyor.
Bilim insanları, kuantum ışınlanmanın daha önce de gerçekleştirildiğini ancak bu kez sürecin, kuantum mantık kapılarının bir ağ bağlantısı üzerinden taşınmasıyla farklı bir boyuta ulaştığını belirtti. Klasik bilgisayarların yalnızca “0” ve “1” değerlerini kullanan bitleri yerine, aynı anda hem 0 hem de 1 olabilen kübitlerin kullanılmasıyla işlem gücünde devrim niteliğinde bir adım atılmış oldu.
Deneyde bu işlem %86 doğruluk oranıyla tamamlandı. Ancak araştırmacılar, pratik bir kuantum bilgisayarın çalışabilmesi için bu oranın %99.9’un üzerine çıkması gerektiğini belirtiyor. Mevcut çalışma, yöntemin işe yaradığını gösteren bir kavram kanıtı niteliğinde. İlerleyen süreçte bu teknolojinin geliştirilmesiyle daha büyük ve güçlü kuantum bilgisayarların inşa edilebileceği ifade ediliyor.
Uzmanlar, bu tür bir mimarinin kuantum internet, güvenli veri şifreleme ve ileri fizik araştırmaları gibi alanlarda önemli uygulamalara sahip olabileceğini düşünüyor. Oxford Üniversitesi’nden Profesör David Lucas, mevcut teknolojinin bu tür dağıtılmış kuantum bilgi işlemlerini mümkün kıldığını ancak büyük ölçekli uygulamalar için daha fazla mühendislik çalışmasına ihtiyaç duyulduğunu belirtiyor.
