Alaska ağaç kurbağaları, uzun kış uykuları süresince idrarlarını bile isteye tutuyorlar. Üstelik bunun keyfi değil hayati bir sebebi var.
Peki nedir bunun nedeni?
Alaska’nın ağaç kurbağaları, idrarlarını yaklaşık 8 ay boyunca tutuyorlar.
Görünüşe göre bunu, bölgenin uzun kış mevsimini atlatmalarına yardımcı olmaları için yapıyorlar. Ayrıca idrarın ana atığı olan üreyi yararlı nitrojene dönüştürmek, kurbağaların kış uykusuna yatıp donarken, âdeta içten ve dıştan canlı kalmalarını sağlıyor.
Uyku sırasında kurbağaların kalbi ve beyni dursa, kan dolaşımları sekteye uğrasa bile idrarları, hücrelerinin ve dokularının korunmasını sağlıyor. Yine kurbağalar bu yeteneği, bağırsaklarındaki özel mikropların üreyi geri dönüştürme becerisine borçlu.
Aslında bu canlılar Kanada’nın hemen hemen her yerinde ve ABD’nin bazı bölgelerinde yaşıyorlar.
Hatta Kuzey Kutup Dairesinin kuzeyinde bulunan tek kurbağa türü. Yaşadıkları iklim öylesine soğuk ki bilim insanları, Alaska ağaç kurbağalarının -18°C’lik bir hava ile karşılaştıklarında bile bu dondurucu soğuklardan olumsuz etkilenmediklerini öne sürüyor.
Öte yandan diğer hayvanlar, kış uykusuna yattıklarında idrarlarını yapmıyorlar. Bu özellik yalnızca bu ağaç kurbağalarına özgü. Yine kış aylarında çiftleşen bir canlıya rastlamak zor fakat bu kurbağalar, hâlâ soğuk olan Şubat ayında çiftleşmek için uykularından uyanıyorlar.
Özetle bu hayvanlar, enteresan birçok özelliğe sahip.
Soğuklardan korunmak ve hayatta kalabilmek için idrarlarını 8 ay tutuyor, bu idrar da onları âdeta hayata bağlıyor. Nihayetinde idrarını bu kadar uzun süre tutan başka bir hayvan ile karşılaşmak oldukça güç.
Yani Alaska ağaç kurbağaları, idrarın ana atığı olan ürenin geri dönüşümü sayesinde kış uykusu sırasında hayatta kalıyor. Bu üre çoğu hayvana zarar verirken, bu kurbağaları hayata bağlıyor.
